Korenmolen De Roode Leeuw

Een molen bezoeken, dat doe je als je je kinderen iets anders wil laten zien dan een pretpark. Of als je bezoek hebt uit het buitenland en je de toerist in eigen land gaat uithangen. En nooit, maar dan ook nooit ga je dat winkeltje in, want daar verkopen ze vast alleen maar magneetjes of beeldjes en proberen ze je "Vrienden van de molen" te laten worden.......
Tenminste zo dacht ik tot afgelopen week. En met het schaamrood op mijn kaken moet ik bekennen dat ik het echt helemaal verkeerd heb. Tenminste wat dat winkeltje bij "onze" molen betreft.

Een molen bezoeken doe ik niet wekelijks, niet maandelijks en zelfs niet jaarlijks. De laatste keer dat ik mij kan herinneren is dat ik alleen maar bezig was om kinderhandjes veilig te stellen, te zorgen dat ze niet als een Tarzan aan de touwen gingen hangen of de een of andere schuif open aan het trekken waren. Een gevalletje trauma dus.

Binnenkort heeft Lekker Tafelen een thema dat met de molen te maken heeft. Dus dat trauma opzij gezet en maar eens gaan uitzoeken hoe dat zit met de molens in mijn woonplaats. Eén ben ik wel eens in geweest, maar toen was ik dus vooral met andere dingen bezig. Zat daar een winkeltje bij? Geen idee, daar ben ik vast hard langsgerend, achter die kids aan die vast weer een andere leuke uitdaging zagen. Op internet zag ik dat er een molenwinkel is, maar bij een andere molen. Een andere molen? Waar dan? Adres opgeschreven, op de fiets gesprongen en richting centrum gegaan.

Na wat zoeken stond daar toch een prachtige molen. Hoe heb ik die toch iedere keer over het hoofd gezien, midden in het centrum van Gouda! Een ambachtelijke windkorenmolen, De Roode Leeuw, gebouwd in 1727 en nog vol in bedrijf. Een molen met historie, is een tijdje buiten bedrijf geweest in de jaren 20 van de vorige eeuw door de toegenomen industralisatie, daarna het halve binnenwerk gesloopt tijdens de hongerwinter in '44-'45 om als brandhout te eindigen, maar prachtig gerestaureerd en sinds 1985 weer vol in bedrijf. Bezoeken kan: 50 cent voor een kind, 1 euro een volwassene, waar vind je nog deze prijzen!

Zover de molen, maar toen moest ik dat winkeltje nog in, zou er echt alles te koop zijn dat ik op internet had gezien. Zou ik niet stiekem toch een miniatuur molentje aangepraat krijgen of een magneetje aan mijn fiets geplakt zien? Niets van dat al! De molenaar, die terwijl hij nog aan het malen was, zo van de 4e etage op z'n krukje de winkel gerold was, ondertussen nog snel even dat strootje uit z'n haren geplukt (sorry molenaar Willem, bij wijze van spreken :)) smeert helemaal niets aan. Met een brede glimlach, trots op zijn vak en lekker kletsend over van alles, laat hij je lekker rustig langs de schappen gaan. Hij maalt trouwens ook voor bakkers, natuurvoedingszaken en collega molenaars met een winkel.


Ondertussen werd het steeds drukker in het winkeltje. Niet met toeristen, maar met plaatsgenoten die hier hun havervlokken, tarwemeel, broodmixen en noem verder maar op halen. Nou hoor ik je denken: "duur zeker, dat ambachtelijke spul!" Dus niet, de prijzen zijn hetzelfde als bijvoorbeeld een pak biologische tarwemeel bij de super. Tarwezemelen of een pak muesli is zelfs een stuk goedkoper. Ik begrijp nu wel waarom de buurtbewoners hierheen gaan.

De winkel is twee keer per week open, op donderdag van 9-14 uur en op zaterdag van 9-16 uur. Ik ga hier in ieder geval vaker komen, met liefde gemalen meel kan niet anders dan goed smaken!

En trouwens, de enige twee toeristen die ik op die donderdagochtend heb gezien stonden buiten, van een afstandje te kijken, te smoezen en kwamen echt niet binnen. Bang voor dat magneetje, dat miniatuurtje en "Vrienden van...." natuurlijk!






#molen
#tarwe
#meel

Ontbijt, toch maar zelf maken Granola en curd

En we hebben witte rook! Of eigenlijk is het zwarte rook want de heerlijke muesli voor mijn vogeltjes mag ik officieel niet in mijn yoghurt doen. Waarom is mij nog steeds onbekend, want verder dan dat het bedrijf het erg fijn vind dat ik het er zo goed uit vind zien krijg ik geen antwoord op de vraag wat er nou zo verschrikkelijk is dat mijn maag er niet tegen kan en die van de vogeltjes wel. Ondanks de hele hoge kwaliteit die hun produkt heeft, zoals ze zelf zeggen. Had ik anders verwacht? Nee eigenlijk niet, maar het had zo leuk geweest als het anders geweest was. Een duidelijk antwoord waarom niet had al een leuk begin geweest.

Dus blijf ik mijn granola zelf maken en gooi er mijn zelfgemaakte blauwe bessen- gember-curd in. Dat paarse kleurtje ziet het er ook wel spannend uit, maar ik weet tenminste wat erin zit. Hoop ik, want wat voor spul er op die bessen gespoten is om ze zo gaaf te houden, pffffffff

Granola? Dat is een zelfgemaakte cruesli, veel lekkerder dan die je in de winkel koopt. Zelf maken? Kijk hier maar hoe simpel het is!

En de curd? Dat is een heerlijke spread die je op je boterham kan smeren of dus door je granola kan mikken, vooral in Engeland zie je curds veel. Meestal de lemoncurd, maar ik heb al diverse varianten gemaakt: citroen, mango, aalbessen, blauwe bessen en mixen met verse munt er door. Met een basis van eieren, boter en melk, dingen die je waarschijnlijk in je koelkast hebt staan, kan je zo aan de gang.

En heb je dan je eigen verrukkelijke variant gemaakt zorg dan voor goed gesteriliseerde potjes (10 minuten in de oven op 180 graden). Je kan de curd dan zeker nog een aantal weken bewaren in de koelkast. Maar waarschijnlijk moet je al eerder nieuwe maken, want ik verzeker je dat hij voor die tijd al op is, want behalve zo oplepelen en smeren kun je hem ook prima gebruiken als randje in je cake of in een spectaculaire paarse cheesecake.

Wat heb je nodig voor de blauwe bessen-gember curd:

• 150 gram blauwe bessen
• 1 limoen, rasp en sap
• 1 el geraspte verse gember
• 150 gram fijne suiker
• 125 gram ongezouten roomboter
• 2 eieren, losgeklopt 

• Kook de blauwe bessen in een klein laagje water een minuut of 10 zodat ze goed zacht zijn. Duw de bessen daarna door een fijne zeef en vang het vocht op. Maak gebruik van een lepel om al het vocht uit de bessen te drukken.

• Smelt de boter, suiker en de rasp au bain marie (in een kom boven een pan rustig kokend water, zorg ervoor dat het water de kom net niet raakt). Voeg daarna het blauwe bessensap, gember, limoensap-en rasp toe.

• Blijf roeren met een houten lepel. Voer de eieren door het mengsel en roer door tot de saus steeds dikker wordt en aan de houten lepel blijft kleven. Dit duurt ongeveer een minuut of 20. 

Giet de curd in de potje en laat afkoelen

En dat kopje thee dat je er misschien bij zou drinken, laat nog even staan, totdat de Keuringsdienst van Waarde uitgevogeld heeft wat dat voor rare bolletjes zijn die er in sommige theezakjes zitten............of toch maar even snel naar de natuurwinkel voor losse thee, zonder bolletjes!  

#granola
#curd