Chocolate & Happiness

Dus, meneer/mevrouw van de postcodeloterij.........................u weet waar ik woon, make my day!

# chocolate

Mede, drank van de goden

Struinend over een van die heerlijke markten stond tussen heel veel kleding- en kettingkraampjes plots een klein kraampje met twee mannen die een beetje verdwaasd rond keken. Zoveel mensen die langs lopen, allemaal op zoek naar iets, maar niemand die even bij hun waren kwam kijken. Een jaar van afwachten of hun brouwsel echt lekker was en nu stonden die prachtige flessen daar en niemand die kijkt! Allemaal waren ze op zoek naar dat ene shirtje dat ze nog net niet hadden, hoe hadden de mannen voor deze markt kunnen kiezen. De eerste en laatste keer sprak uit elke porie.  Dus toen ik nieuwsgierig kwam kijken wat dat nou precies was, brak er een brede glimlach door en stonden ze nog net niet te vechten wie als eerste wat zou vertellen.

Via hun startend bedrijf verkopen ze een drank die we niet zo snel tegenkomen, Mede! Dus na hun sprankelende inleiding: proeven! En lekker dat dit drankje is, bijzonder dat tussen alle vage mixjes die er tegenwoordig te krijgen zijn, dit licht zoete drankje niet te vinden is. Dus kom maar op met een fles, daar kan ik wel wat mee. En dan bedoel ik niet alleen opdrinken :). Een paar recepten lagen erbij dus meteen in mijn jaszak gestopt, fles voorzichtig in de tas gedaan en gewacht op een mooi moment om de fles te openen en er wat lekkers mee te maken.

Paar weken later: "Weet jij waar die recepten van de mede zijn? Ik weet dat ik ze nog in mijn jaszak heb gedaan en daar zitten ze nu niet meer. Heb jij ze ergens zien liggen?"  Je begrijpt, de recepten onvindbaar, maar geen nood, we hebben internet. Moet ik zo een receptje met kip vanaf trekken. En dan zonder gebruik van 1,5 liter mede zoals in dat recept stond dat ik van het kraampje had meegenomen. Dat stukje herinnerde ik me nog wel, tssss anderhalve liter mede......

Dat viel dus vies tegen, tenminste recepten in het Nederlands. Nou spreek ik een aardig woordje over de grens dus op naar "eet"-landen om te kijken of daar wat interessants te halen valt. En ja, via het Franse Hydromel en het Italiaanse Idromele kreeg ik meer naar boven. Een foto bij een Italiaans recept gaf een mooi stukje vlees en het verhaal erbij deed me bijna kwijlen. Die moest het worden! Ik spreek behoorlijk Italiaans en begreep zo ongeveer alles, maar knalde het recept voor de zekerheid nog even door een vertaalmachine..........

Te grappig wat daar uit komt! Begrijp me goed, het is goed dat dit soort machines bestaan, zo makkelijk om dingen even door de vertaalschieter te gooien maar luister even mee:

"Verwijder de string en goed moeten een paar plakjes in het midden van de schaal en dek af met een beetje jus, als je wilt om het te schudden met de robot te duiken na het einde van de bereiding" 

Spannend! Een stuk vlees met een onderbroek of heeft die robot een string aan en moet daar wat mee als je toch nog met de robot wilt gaan duiken, of moet ik die eerst schudden?

"Voeg dan het bouquet garni door koppelverkoop de kruiden....."

Koppelverkoop?Ehhhhh?

Gelukkig eindigt het met:

"Buon appetito a tutte e tutti!"

Geen vertaling nodig, ik ben het er helemaal mee eens! Moet het nu alleen nog even maken.........

#mede

Kopje thee?

Een nieuw jaar dus nieuwe kansen. Misschien winnen we dit jaar toch die superprijs in de staatlotterij, gaan we toch eens kijken naar een nieuwe baan, leggen we al in de zomer zorgverzekeringen naast elkaar om eens echt goed te vergelijken en gaan we kijken waar we het goedkoopst onze energie vandaan kunnen halen. Toch?

Of zijn er echt mensen die zich helemaal niets voornemen en rustig doorkabbelen. Of misschien wachten tot 1 februari, dan pas het lijstje maken om niet met de meute mee te doen.

Waar ik het vooral merk dat mensen zich weer een aantal doelen gesteld hebben is op de sportschool. In december kwamen ze al wat schuchter binnen voor een intake, verbaasd om zich heen kijkend naar sommige toestellen. In gedachten al besloten: daar ga ik echt van mijn hele leven nooit opstaan! En ja hoor, in de tweede week van januari stroomde alle lessen vol, waren alle loopbanden bezet en zie staan toestellen ineens op hele vreemde standen. De tweede week, inderdaad! De eerste week moet je nog schoenen halen, een fijn duur shirt en een fijne sweater, want best wel koud in zo'n schortschool:).

Nu we naar week vier van januari gaan horen we in de media al dat de fysiotherapeuten het niet aan kunnen en dat dat voornamelijk aan de blessures van de beginnende sporters ligt. Het is ook nooit goed!

En samen met al die nieuwe sporters hebben een hoop mensen ook meteen kritisch naar hun eten en drinken gekregen. Een biertje en wijntje minder, minder gefrituurd, meer groente en fruit en in plaats van frisdrank en koffie wat meer thee. Fout!

Niet gezien het programma Keuringsdienst van Waarde van afgelopen week? Denk je dat je goed bezig bent met je kopje groene thee zonder suikers, blijkt het slechte thee met suiker te zijn. Dat koop je dus! En niet eens van een heel goedkoop merk. Iemand had stom toevallig bolletjes in de theezakjes ontdekt en vroeg zich af wat die in een theezakje deden. En zo is het balletje gaan rollen.

Uiteindelijk blijkt dat deze balletjes suiker zijn met een kauwgomballenaroma om de slechte kwaliteit thee op te leuken. Belachelijk! Denk je goed bezig te zijn, krijg je ongemerkt suikers binnen die niet eens als zodanig op de verpakking genoemd worden. En kauwgomballen, wat moeten die in een groene thee?
 
Ik zal zeker niet zeggen dat je nu dus toch maar weer roekeloos die frisjes naar binnen kan klokken, maar kijk in ieder geval kritisch naar produkten die je koopt. Bekijk de etiketten en stel vragen. Of laat iemand anders die vragen voor je stellen bijvoorbeeld de Keuringsdienst van Waarde. Wil je de uitzending nog eens bekijken, kijk dan hier.

En wil je helemaal geen risico lopen, neem dan gewoon water. En blijf naar die sportschool komen, het is in februari al een stuk rustiger!

#thee
#gezondheid

Ontbijt, toch maar zelf maken Granola en curd

En we hebben witte rook! Of eigenlijk is het zwarte rook want de heerlijke muesli voor mijn vogeltjes mag ik officieel niet in mijn yoghurt doen. Waarom is mij nog steeds onbekend, want verder dan dat het bedrijf het erg fijn vind dat ik het er zo goed uit vind zien krijg ik geen antwoord op de vraag wat er nou zo verschrikkelijk is dat mijn maag er niet tegen kan en die van de vogeltjes wel. Ondanks de hele hoge kwaliteit die hun produkt heeft, zoals ze zelf zeggen. Had ik anders verwacht? Nee eigenlijk niet, maar het had zo leuk geweest als het anders geweest was. Een duidelijk antwoord waarom niet had al een leuk begin geweest.

Dus blijf ik mijn granola zelf maken en gooi er mijn zelfgemaakte blauwe bessen- gember-curd in. Dat paarse kleurtje ziet het er ook wel spannend uit, maar ik weet tenminste wat erin zit. Hoop ik, want wat voor spul er op die bessen gespoten is om ze zo gaaf te houden, pffffffff

Granola? Dat is een zelfgemaakte cruesli, veel lekkerder dan die je in de winkel koopt. Zelf maken? Kijk hier maar hoe simpel het is!

En de curd? Dat is een heerlijke spread die je op je boterham kan smeren of dus door je granola kan mikken, vooral in Engeland zie je curds veel. Meestal de lemoncurd, maar ik heb al diverse varianten gemaakt: citroen, mango, aalbessen, blauwe bessen en mixen met verse munt er door. Met een basis van eieren, boter en melk, dingen die je waarschijnlijk in je koelkast hebt staan, kan je zo aan de gang.

En heb je dan je eigen verrukkelijke variant gemaakt zorg dan voor goed gesteriliseerde potjes (10 minuten in de oven op 180 graden). Je kan de curd dan zeker nog een aantal weken bewaren in de koelkast. Maar waarschijnlijk moet je al eerder nieuwe maken, want ik verzeker je dat hij voor die tijd al op is, want behalve zo oplepelen en smeren kun je hem ook prima gebruiken als randje in je cake of in een spectaculaire paarse cheesecake.

Wat heb je nodig voor de blauwe bessen-gember curd:

• 150 gram blauwe bessen
• 1 limoen, rasp en sap
• 1 el geraspte verse gember
• 150 gram fijne suiker
• 125 gram ongezouten roomboter
• 2 eieren, losgeklopt 

• Kook de blauwe bessen in een klein laagje water een minuut of 10 zodat ze goed zacht zijn. Duw de bessen daarna door een fijne zeef en vang het vocht op. Maak gebruik van een lepel om al het vocht uit de bessen te drukken.

• Smelt de boter, suiker en de rasp au bain marie (in een kom boven een pan rustig kokend water, zorg ervoor dat het water de kom net niet raakt). Voeg daarna het blauwe bessensap, gember, limoensap-en rasp toe.

• Blijf roeren met een houten lepel. Voer de eieren door het mengsel en roer door tot de saus steeds dikker wordt en aan de houten lepel blijft kleven. Dit duurt ongeveer een minuut of 20. 

Giet de curd in de potje en laat afkoelen

En dat kopje thee dat je er misschien bij zou drinken, laat nog even staan, totdat de Keuringsdienst van Waarde uitgevogeld heeft wat dat voor rare bolletjes zijn die er in sommige theezakjes zitten............of toch maar even snel naar de natuurwinkel voor losse thee, zonder bolletjes!  

#granola
#curd

Ontbijt of toch voor de vogels?

We kennen het allemaal van de televisie of uit de bladen. Eén keer in de zoveel tijd wordt er weer gesproken over het ontbijt. Of liever het gebrek aan ontbijt, want zeg nou eerlijk heb je ook niet eens iemand die in de file naast je staat een boterhammetje zien eten of in de trein een ontbijtreep naar binnen zien schuiven?

Misschien ontbijt je zelf ook zo of start je na een paar bakken koffie pas om een uur of 10 met je eerste crackertje. En dan is er ook nog de minderheid die 's morgens de tijd neemt om toch die boterham te smeren of een bakje muesli te nemen, heerlijk rustig met een krantje. Knap, het is mij nooit gelukt, maar ik ben mijn leven aan het beteren en begin nu al met wat eten na mijn eerste glas water en natuurlijk direct erachter aan de eeuwige zwarte koffie.

Nou dan hebben mijn vogeltjes buiten het een stuk beter. Iedere dag een klein beetje zaad, vers water en ze zijn weer helemaal gelukkig. Alleen dat onkruid wat zo rond het voorjaar opkomt rond de plek waar ik altijd het voer strooi. Dus hoe blij was toen ik op de markt (ja, daar is hij weer) een zak vogelvoer tegenkwam die gegarandeerd onkruidvrij is. Geweldig toch! Iedere andere ziel die alleen met stukjes brood de eendjes blij maakt zal er het zijne van gedacht hebben. Onkruidvrij vogelvoer, wie bedenkt dat nou!

Maar ik ben er blij mee en mijn vogeltjes vast ook want thuisgekomen nog eens goed gekeken en wat staat er bij de beschrijving:

Voor een goed begin van de dag wordt deze energierijke muesli bij de voederplek geadviseerd. Tarwevlokken, havervlokken, sojaolie, pinda's en rozijnen ondersteunen de warmtehuishouding van uw gevederde vrienden. In een vogelhuisje ........ vormt het een feestmaal voor alle vogels, met name merels, roodborstjes, lijsters en winterkoninkjes.

Serieus, moet niet gekker worden! Een kilo voor 2 euro! En wij zitten dure muesli te soppen in yoghurt, uit te vinden waar de minste toegevoegde suikers in zitten en mijn merels hebben een feestmaal! Iedere dag! Ik een mailtje gestuurd naar de producent van dit prachtige voer met de vraag of er nog andere spannende dingen in zitten want ik zou er zelf ook nog wel een hap van willen nemen. Of krijg ik dan toch groene haren of gele ogen. Dat laatste dacht ik......heb ik natuurlijk niet in de mail gezet, ik ben niet helemaal raar.

Ik heb nog geen reactie gekregen, ze zullen wel denken dat ik niet helemaal wijs ben. Maar ik meen het serieus, ik wil weten of dit voer ook gewoon door mijn bakje yoghurt kan. En ik kan me bijna niet voorstellen dat het niet zo is, want zo'n heel klein vogeltje kan toch ook niet tegen al die chemische e-nummers, die valt helemaal meteen dood neer. Of zijn ze met alle rotzooi die ze verder eten al zo immuun geworden? Ik wacht dus toch nog maar even met dit in mijn bakje yoghurt stoppen en maak dan maar eerst mijn zelfgemaakte granola op.

Maar ik ben heel benieuwd of en wat voor antwoord ik van de producent ga krijgen. Ondertussen zijn mijn vogeltjes blij, ook het koolmeesje, dat voorop de zak voer staat, dat blijkbaar vooral voor die andere vogels een feestmaal is!

#ontbijt
#muesli



 

Zal ik wel, zal ik niet......

Als Foodfeester maak ik, buiten de dagelijkse heerlijkheden, natuurlijk ook van alles zelf zoals ingemaakte pepers en citroenen, hete olie en azijn, mosterd. Maar wat ik echt lekker kan maken is Mojo. Die heerlijke spaanse saus die je op vooral de Canarische Eilanden  krijgt bij papas. Papas y mojo, gerimpelde zoute aardappeltjes met een rode of groene wat pittige saus.

Zo langzamerhand hebben alle vrienden al eens een pot gekregen in plaats van het bekende bosje bloemen of de fles wijn en ook mijn pepertjes staan op menig vensterbank. Ja, ze staan er nog steeds, te mooi om aan te breken en op te maken of gewoon te pittig voor de vrienden.

De pepertjes smaken heerlijk door de salade, op een tosti in plaats van vlees, meegebakken met een eitje en zo meer. Mojo smeren we bijna overal op, vis, vlees, kip, als dip, bij een stukje stokbrood en verzin maar door.

Al eerder was er gezegd: je moet hier wat mee doen, verkopen dat spul, het is echt goed!  En nu zit ik dus: zal ik wel, zal ik niet........

Want dan moet ik ineens veel maken, en hoeveel dan, en kijken naar goedkope potjes want je wilt er ook nog iets aan verdienen, de groenteboer uitwringen voor een betere prijs of toch naar de Marokaanse super die ook geweldig spul heeft voor de helft van de prijs, ga ik toch dat kraampje bij die ene of bij die ander huren, en oh ja dat moet ook nog een beetje leuk worden aangekleed, hoe krijg ik mensen naar mijn kraampje, moet ik dan toch ook nog maar gekke soepen aanbieden of toch voor de gehaktballetjes met mojo gaan en hopen dat ze het zo lekker vinden dat ze een potje kopen, en wat doe ik als er veel over blijft want het is niet eeuwig houdbaar, naar de vrienden of naar het kerstdiner voor de daklozen, oh ja dan moet ik ook klein geld meenemen want stel dat iemand het wil kopen en die heeft alleen 100 euro, zet ik dan een bordje neer "van honderd hebben wij niet terug" of moet ik een pinautomaat hebben.................pffffffffff

Stress! Heb vannacht maar liggen draaien en ik heb wel 10000 potjes met mojo en pepers voorbij zien komen. Maar "zal ik wel, zal ik niet" is vandaag langzaam aan een "ik zal wel" geworden. Op zoek naar potjes dus en als een gek pepertjes snijden. En die pinautomaat..............daar wacht ik nog even mee!

Lamscurry, een perfecte stoofschotel voor het weekend

Nog geen idee wat je vanavond gaat eten? Dan kan je snel maar de winkel rennen en alles voor deze lamscurry gaan halen, maar beter kan je ermee wachten en het op je gemakje doen komend weekend. Waarom? Omdat dit gerecht gewoon zijn tijd nodig heeft en het jammer is als je dingen gaat afraffelen.

Stel je voor, kou, regen, een goed boek en een currymengsel dat heerlijk in je oven staat te geuren. Om een uur of 4 een wijntje, de lamsbout met de curry nog even lekker op het fornuis aan het pruttelen terwijl je even heel diep aan het nadenken (lees: tukje doen) bent in de hoek van de bank. Zou toch jammer zijn als je dat allemaal mist omdat je vandaag nog even snel een lamscurry op tafel wilt zetten.

Overtuigd? Verstandig! Lees dan nu rustig door en denk aan dat boek.....en die geuren.....en de bank en verheug je op het weekend en geniet!

Venkelzaad en komijnzaad zijn twee van de specerijen die ik altijd op voorraad heb omdat je er gerechten er zo heerlijk mee op smaak kan maken. Gewoon je vlees of vis ermee insmeren of een klein beetje door je pastasaus en je hebt net dat extra's en het ruikt verrukkelijk. Samen met nog wat andere heerlijkheden kan je bijvoorbeeld ook je eigen currypasta maken. Als je de currysaus eerst nog een tijdje zonder vlees of groente in de oven zet kunnen de smaken en geuren van de specerijen nog beter mixen en intenser worden.

Voeg daarna vlees of groenten toe en maak en heerlijke vlees- of groentecurryschotel. Wat geurende basmatirijst erbij, een groene salade en klaar. En niet te vergeten, wat extra yoghurt om te blussen! Dit gerecht heeft wat tijd nodig, maar dat is voor het grootste deel "wachttijd". De daadwerkelijke bereidingstijd zal rond een half uurtje zitten. Ik heb de currysaus deze keer gebruikt bij een lamsstoof met kikkererwten, maar je kan natuurlijk ook kiezen voor doperwten, bloemkool of spinazie. Venkel- en komijnzaad koop ik trouwens altijd bij de toko.

Wat heb je nodig voor 4-5 personen:

• Pan die ook in de oven kan
• Keukenmachine met mes
• Oven voorverwarmd op 170 graden

Specerijenmengsel:

• 2 el venkelzaad
• 2 el komijnzaad
• 2 el korianderzaad
• halve el fenegriekzaad
• halve el zwarte peperkorrels
• 1 kruidnagel
• half kaneelstokje
• 2 kardemonpitten
• zout en peper uit de molen

Curry:

• stuk verse gember, 5 cm, geschild grove stukken
• 2 rode uien, in vieren 
• 8 tenen knoflook
• 2 verse rode pepers, in grote stukken, met zaadjes
• bosje verse koriander
• 2 blikjes van 400 gr gesneden tomaten
• 3 dl groentebouillon
• 1 blikje kikkererwten 400 gr, uitgelekt en gewassen
• olijfolie handje gehakte verse koriander en munt
• 3 dl yoghurt
• eventueel 1 limoen

Vlees:

• 700-800 gr lamsbout, in stukken gesneden

Rooster eerst het specerijenmengsel kort in de oven of in een koekenpan.

Doe de ui, knoflook, gember, rode pepers en het bosje koriander samen met het geroosterde specerijenmengsel in de keukenmachine en pureer alles. Bak dit kruidenmengsel in de pan totdat het wat goudbruin is. Blijf goed roeren. Voeg dan de tomaten en de bouillon (of het water) toe en breng aan de kook. Dek de pan af met aluminiumfolie en laat de curry 1,5 uur in de oven staan.

Bak de lamsvleesstukken in een beetje olijfolie goudbruin, voeg de curry toe en laat het vlees ongeveer een uur sudderen op laag vuur. Check of het vlees zacht is, anders laat je het nog even doorsudderen. Blijf dan wel geregeld checken. Voeg de kikkererwten toe en laat deze nog even 5 minuutjes meekoken. Roer de yoghurt erdoor en strooi de gehakte koriander en munt er over heen. Snijd de limoen in partjes en serveer ze in een apart schaaltje zodat een ieder hiervoor kan kiezen.

Eet lekker!

Een verborgen vallei in de Ardennen, niet verder vertellen!

Net een paar dagen lekker weggeweest. 's Morgens gegoogled op "open haard, ardennen, hotel" op zoek naar een puur plekje in de Ardennen. Met in m'n achterhoofd het heerlijke hotelletje waar we jaren geleden terecht kwamen, waarbij we vooraf wel een beetje op internet hadden gekeken, maar natuurlijk niet gebeld en zeker niet geboekt hadden. Misschien ligt het wel naast een snelweg of een kerk met klokken die om het half uur slaan.....dan kan je in ieder geval door naar een volgende, zonder discussie.

En wat mooi, het hotelletje dat we destijds op internet hadden gezien, lag niet naast een rijksweg en de kerk was ook verder weg. Er had iemand geannuleerd dus de laatste kamer was onverwacht vrij gekomen. Direct genomen, paspoort ingeleverd en bijna alles rond totdat de wat oudere dame tegen ons zei: "Maar als u hier slaapt dan bent u van ons". Oops, en wat betekent dat dan, komen we hier nooit meer weg, moeten we meedoen met de bingo, of iets nog raarders? Visioenen van een nieuw Norman Bates Hotel in de Ardennen schoten door mijn hoofd. Maar het viel mee..... we moesten ook in het hotel eten. Nu is dat wel een ding dat we niet graag doen, want vaak zit je met heel weinig mensen in een eetzaal, heb je verveeld personeel, is het duur en zit je er een paar dagen, dan zit je er aan vast. Maar ja, na het glibberen door de sneeuw naar de Ardennen gaven we toe en zeiden we ja. En wat een geluk dat we dat hebben gedaan. Echt maar zelden zo lekker gegeten! En zo leuk, als je wilde weten hoe bepaalde dingen gemaakt werden dan kon je de volgende dag even in de keuken meekijken. We zijn nog vaak teruggeweest totdat de eigenaren met pensioen gingen en het hotel een andere bestemming kreeg.

Tja en dan, zo'n adresje vind je nooit meer. Maar De Ardennen liggen zo lekker dichtbij, dus ideaal voor een paar dagen weg. Echter, je wilt ook niet in de schoolreis-dorpen zitten en wel graag meteen het bos in kunnen lopen en ook...... graag lekker eten zonder dat je daarna weer de auto in moet, want een wijntje is zo heerlijk bij een open haard na een dag flink doorstappen, maar hakt er ook zo fijn in. Dat zoiets ook fijn kan zijn, hadden we bij het vorige hotelletje geleerd, dus stond nu wel op ons wensenlijstje. En een beetje knus ook graag.

We willen dus nogal wat en omdat het toch een paar centen kost mag je ook best kritisch zijn. Maar we hebben het weer geflikt en zijn deze keer prima terecht gekomen bij Henja en Bob in Houffalize. Een prachtige plek, heerlijke houtkachel, ontzettend lekkere muziek, een kamer met een geweldig uitzicht, heerlijke bedden en een gastvrouw die bij het woord Gastronomie hele andere associaties heeft en daarom gewoon een goed bord eten voor je neerzet, zonder fratsen, gewoon lekker, met een perfect wijntje erbij! Lekker ontbijtje, dat ze heel bewust pas vanaf 9 uur serveren, dus relax relax relax!  Boek is uit, tochten zijn gelopen, geslapen als een roos en heerlijk gegeten.

En hoe heet dit juweeltje: @La Truite d'Argent, maar ehhh niet verder vertellen hoor!

Pastinaak, een nooit-meer-vergeten groente

Zaterdagavond, de Appie al dicht, voor morgen heb je alles al in huis voor de kippensoep die je gaat maken met de restjes van de kip die je vandaag in de oven gebraden hebt, dus ik weet het, ik kom wat laat met mijn "hoera hoera voor de #pastinaak".

Zullen we dan afspreken dat je deze #groente ergens de komende tijd gaat proberen? En je hoeft er echt niet stad en land voor af te lopen om hem te kunnen kopen, echt niet! Ik zag de biologische versie deze week zelfs al bij meneer Heijn liggen, dus je hoeft er geen omweg voor te maken maar kan hem zo in je karretje schuiven en bij de kassa een beetje interessant kijken naar de persoon achter je, als je het op de band legt. Da's dus stap 1, de pastinaak kopen.

En stap 2 is er wat van maken. Je kan hem net zo gebruiken als de aardappel, dus je hoeft ook geen hogere wiskunde gestudeerd te hebben om iets met een pastinaak op tafel te zetten. Wat dan? Nou, chips, puree, als bovenste laagje bij een ovenschaal, gekookt, rauw in kleine stukjes om maar wat te noemen.  En als je nu eens een andere soep wil maken voor volgende weekend maak dan deze heerlijke Pastinaaksoep met verse gember. Niet zeuren, gewoon doen! En dan gewoon een beetje interessant kijken als je hem op tafel zet.

En verse gember? Die zag ik ook bij meneer Heijn liggen! Niet die bolletjes in een potje maar die wortel die je zelf moet schillen!

Blote kindertjes in het gras, een geweldig 2014!

Blote wat? Blote kindertjes ......... of loop ik een risico door dat zo maar open en bloot (oops) op dit blog te schrijven. Blote billetjes in het gras, Blote billen in het gras, Blote kindertjes in het gras, Juffertjes in het groen, het komt allemaal op ongeveer hetzelfde neer: Eten!

Ja dus, eten, en dan wel speciaal op nieuwjaarsdag. En wat is dat dan? Een stamppot met snijbonen en witte bonen. Snijbonen zijn het gras en de witte bonen, ach die kan je zelf wel invullen. Ben wel benieuwd wie de oorspronkelijke naam bedacht heeft, diegene moet een behoorlijk melige bui gehad hebben.

Werkelijk elke provincie claimt dat deze stamppot oorspronkelijk daar vandaan komt. Groningen zegt: "Ik geloof dat er later ook een versie van onze stamppot is in Friesland" en zo zie ik vervolgens de ene provincie na de ander voorbijkomen. Laten we het gewoon op een Hollandse stamppot houden (of trap ik daarmee weer de belgen tegen het zere been, want ook die schijnen eenzelfde soort ding te hebben).

In ieder geval was het bij ons thuis traditie dat er op 1 januari "Blote kindertjes in het gras" gegeten werd en in veel andere gezinnen in Nederland ook, of het nou in Groningen, Brabant, Zeeland of in Gelderland was. Vanwaar nu precies juist deze stamppot en niet een ander bijvoorbeeld Hete bliksem. De naam is tenslotte net zo bijzonder.

Speurend kom ik de volgende verklaring tegen en denk hierbij met mij mee aan een tijd dat er nog geen vriezers, koelkasten of überhaupt stopcontacten bestonden. Als je voedsel wilde bewaren moest je er iets mee doen anders kon je het binnen no time weggooien, dus wecken en inmaken die groenten! In suiker, azijn, zout of olie. En wegstoppen in het donker zodat je de hele lange winter in ieder geval te eten had. En wat gebeurde er traditiegetrouw op 1 januari? Ja, dan werd het vat met gezouten snijbonen geopend. En hoe luxe was het als je op die speciale dag twee groentes kon eten en dan het liefst verschillend van kleur.......
voilá...........daar kwamen de gedroogde witte bonen voorbij!

En was er toen nog iemand ietwat aangeschoten van de middernachtsborrel en bedacht: blote kindertjes in het gras of een moeder probeerde de kinderen stil te krijgen en dreigde ze naakt buiten in het gras te zetten als ze niet hun bord leeg aten of een intens verliefd stelletje zat met smacht naar de zomer uit te kijken. Hoe het ook zij, honderden jaren laten (of ietsjes minder) zit ik vanavond met m'n bordje Blote kindertjes in het gras voor mijn neus. Heeft dat verliefde stelletje maar mooi voor elkaar gekregen :)

Gelukkig 2014!